Botanische tuinen, Club Cayen & stage

Hoi lieve allemaal,

Ten eerste wil ik graag iedereen bedanken voor de lieve reacties en berichtjes! Het doet me erg goed om van jullie te horen nu ik zo in dit verre Afrika zit.

Het gaat hier allemaal prima. Evi en ik zijn al aardig aan het wennen aan ons leventje hier en deze week is echt voorbij gevlogen! Ook hebben we inmiddels een aantal maatregelen getroffen tegen de kakkerlakken, waaronder het aanschaffen van kakkerlakkenverdelger (die we altijd om de hoek van de deur in de aanslag hebben staan) en het leggen van handdoeken bij onze deuren, zodat ze er niet onderdoor kunnen kruipen. Ik kan nu weer met een gerust hart slapen. En het klinkt misschien gek, maar ik gil al minder hard (of helemaal niet!) als ik nu zo’n beest zie. Ik ben toch wel trots op mezelf :) .

Afgelopen weekend hebben we erg veel leuke dingen gedaan. Zaterdag gingen Evi en ik samen met andere muzungu’s van onze minor (Vera, Niels, Sjors, Tim, Meike en Julie) naar de botanische tuinen in Entebbe, ongeveer 30 km vanaf Kampala. Vera, Niels, Evi en ik waren al eerder gegaan en de anderen kwamen wat later. Na een wandeling door Entebbe met veel prachtig uitzicht, kwamen we aan bij Aero Beach, waar ik meteen een vakantie gevoel kreeg. We lunchten hier en gingen even pootjebaaien en aan het strandje even werken aan het kweken van een mooi kleurtje. De temperatuur was heerlijk en er stond een klein briesje, het was echt even genieten. Toen de andere vier muzungu’s ook aan waren gekomen vertrokken we richting de botanische tuinen. Toen we, inmiddels in de botanische tuinen, nog geen 5 minuten aan het lopen waren, kwamen we hele schattige aapjes tegen. Eerst zagen we er één maar al gauw waren het er tientallen, en ze waren echt heel schattig, vooral de kleintjes, en je kon heel dichtbij komen om ze te fotograferen. De rest van de tuin was echt prachtig, met heel veel verschillende prachtige tropische bomen en planten. Het ene moment voelde het alsof ik in de jungle van Tarzan en Jane liep, dan alsof ik de film ’de Leeuwenkoning’ was binnengestapt, en als we dichtbij het Victoria Meer kwamen voelde het alsof ik op een onbewoond eiland rondliep met talloze mooie palmbomen. Het was echt prachtig. Evi en ik vertrokken wat eerder terug richting Kampala omdat we onze spullen wilden gaan pakken voor de avond. We gingen namelijk samen eten en daarna op stap met de rest van de groep, dus zouden we die nacht in het ICU guesthouse slapen. Na een (té) lange reis met de matatu (om half 4 vertrokken we uit Entebbe en om half 9 waren we op het Guesthouse) sprongen we, nadat we lieve begroetingen hadden gehad van de aanwezige medewerkers (ze hadden ons zo gemist, ahhhh zo lief!) bij ICU onder de douche, smeerden ons in met aftersun (we waren toch wel erg verbrand) en maakten ons klaar voor de avond. Niels, Evi, Vera en ik gingen eten bij Mediterrano, een erg mooi restaurant met geweldig eten en service , en het kostte echt geen drol. We betaalden 15 euro p.p.!
We ontmoetten Sjors, Tim, Meike en Juli bij Club Cayen, een erg mooie club in de openlucht. Het was erg gezellig en we hebben weer lekker gedanst! In de late uurtjes, en na een erg hilarische taxirit (details zal ik voor me houden), dropten we lekker in ons ICU bedje.
Die zondag gingen Evi en ik na een heerlijk ontbijtje, waar we dubbel van genoten omdat we dat niet meer gewend zijn, weer richting Kawanda. Helaas stopte onze matatu bij een benzine station vlak voor Kawanda en reed niet meer verder. Dit was omdat er geen mensen, behalve wij, meer in zaten. We dachten dat het niet meer zo ver was en gingen lopen, maar helaas was het iets verder dan we dachten en hebben we 3 kwartier moeten lopen in de volle zon, erg fijn met onze brakke kop.. haha.

Deze afgelopen week hebben Evi en ik het erg druk gehad met onze stage. We hebben vanalles gedaan!
Maandag ochtend bezochten we Glorious Primary School, waar we onze ‘school outreach’ doen in Primary 2 ‘the Kites’. Deze kinderen zijn 7 en 8 jaar. We maakten kennis met de 25 kinderen van de klas, wie één voor één schatjes zijn. Na een leuk kennismakingsspel met ze te hebben gedaan, leerden de kinderen ons hun schoollied en wij leerden hun ‘de hokey pokey’, het was erg leuk! Tijdens de pauze kregen de kinderen porridge, dit is een warme papperige drank gemaakt van rijst en meel. Wij kregen dit ook voorgeschoteld maar kregen het met moeite weg, dus voor ons was dit niet zo’n succes.

Dinsdag gingen we weer terug naar Glorious om eerst wat interviews te houden en daarna zouden we meedoen in de dans en drama les van ‘the Kites’. Echter kwam de ‘head teacher’ waarmee we een interview hadden gepland niet opdagen. Achja, that’s Africa. We maakten ons er niet al te druk om en gelukkig hadden we wat dingen bij ons om de tijd te doden. We lunchten hierna samen met de kinderen en gingen met ze buiten spelen. Alle kinderen wilden met ons spelen en ze pakten me allemaal vast waardoor ik geen kant op kon, wat nu! Dus ik zei dat we samen gingen spelen en vroeg of ze mij hun spelletjes wilden leren. Ze hebben niet echt veel materialen om buiten te spelen dus rennen ze maar wat rond of spelen tikkertje. Uiteindelijk gingen we een ren spelletje doen, wie is er het snelste aan de overkant, en daarna ook met elkaar op de rug. Dit was wel erg leuk. Hierna hadden we een interview met teacher Farouq, de klassenleraar van the Kites en gingen we nog even bij de dans les kijken van Primary 3, waar teacher Dennis met grote trommels de kinderen begeleidde in het dansen. Ze leren hier dus van kinds af aan al het Afrikaanse dansen, erg leuk om te zien! Daarna, tijdens de dans en drama les van ‘the kites’ zagen we waar deze kinderen mee bezig waren voor het thema Cultuur. De kinderen oefenden leuke gedichten, een kort toneelstukje en twee dansen waarbij ze begeleid worden door trommel muziek. Bij gebrek aan een trommel op dat moment maakte de leraar de muziek op de tafel, maar het was daarom niet minder leuk om te zien! Wauw wat kunnen die kinderen dansen, al op zo’n jonge leeftijd. Ik werd er helemaal vrolijk van! We spraken met teacher Farouq af dat we ook een klein toneelstukje zouden maken voor de kinderen die ze ook konden opvoeren aan het eind van het schooljaar, wat voor hun in december is. Dit lijkt me super leuk om te doen dus daar gaan we mee aan de slag!

Woensdag was het Global Onenessday en we hadden vanuit Eye4Africa de opdracht gekregen om die dag op je stage iets hiermee te gaan doen. Omdat wij die dag een school bezochten (Potter’s House), hadden wij gepland om met Primary 5 een activiteit te doen gerelateerd aan Global Onenessday. We hebben de kinderen op een creatieve manier laten kennis maken met de verschillende werelddelen en hun verschillen. Hierna maakten we alle werelddelen aan elkaar hierdoor zagen dat we samen één wereld zijn en juist heel veel overeenkomsten hebben! De kinderen vonden de activiteit erg leuk en deden super goed mee. Het was erg geslaagd!

Ook zijn we, naast Glorious, deze week nog bij drie andere scholen op bezoek geweest voor ons onderzoek, die gaat over de toegankelijkheid tot leer en lesmaterialen van deze scholen en wat het Kawempe Youth Centre hierin kan bijdragen. We hebben interviews gehouden en lessen bijgewoond. Het lesgeven gaat hier echt heel anders dan in Nederland. Alleen de docent heeft een lesboek, waaruit hij lesgeeft en dingen op het bord schrijft. De kinderen moeten hardop voorlezen wat er op het bord staat en de dingen die de leraar verteld moeten ze herhalen. Ze schrijven alles van het bord over in hun schrift en hebben zelf geen boeken om uit te leren. Het was erg apart om dit mee te maken. We zagen nu ook echt dat ze hier in het onderwijs zo veel missen qua lesmaterialen, maar ook qua speelmaterialen voor de kinderen, bijvoorbeeld in de babyklassen en tijdens het buiten spelen. Dit hoorden we ook terug in de interviews en gesprekken die we voerden met de leraren en directeurs. Ook zijn ze zo dankbaar dat we er zijn, wat soms wel een beetje dubbel voelt. Ik vind het fijn om hartelijk te worden ontvangen en voel me ook erg welkom, maar soms voelt het alsof ze ons als de koningin behandelen. Zo belangrijk ben ik nou ook weer niet, denk ik dan.. ik ben ook maar gewoon een student en echt niet meer dan hun!

Bij sommige scholen laten ze soms ook wel wat doorschemeren dat ze hopen dat wij ze zullen sponsoren, en het liefst gaf ik ze al het geld van de wereld, maar dat vind ik ook niet goed. Evi en ik vinden het juist belangrijk om iets duurzaams neer te zetten zodat ze zelf het probleem op kunnen lossen, en alleen geld of spullen geven is dan niet de goede oplossing. Bij de school New Era hadden we hier over een heel leuk en interessant gesprek met de directeur, echt zo’n lieve man! Hij wil juist geen geld en hulp van buitenaf, hij wil juist alles zelf doen, iets duurzaams neerzetten en kleine stapjes nemen om er te komen. Hij heeft heel veel hoop, zei hij, en hij gelooft hij er in dat deze school er gaat komen, en als dit niet zo is, dat hij hoopt dat andere scholen er wel komen. Het was echt zo geweldig om met deze man te praten, het opent echt je ogen. Dat mensen die best veel problemen hebben, op deze manier in het leven staan, dat vind ik echt zo mooi om te zien. Van zo’n mentaliteit kunnen wij in het westen nog veel leren denk ik.

Verder hebben Evi en ik nog erg leuke Afrikaanse jurken gekocht bij leuke winkeltjes langs de weg, waar het hier overigens van stikt. Nu voelen we ons steeds meer Afrikaans! Na een vermoeiende, maar erg actieve week hebben we nu lekker weekend waar we natuurlijk volop van gaan genieten. We verblijven vrijdag en zaterdag avond in het ICU guesthouse samen met de rest van de studenten van onze minor. Het belooft weer een gezellig weekend te worden!

En nu ga ik lekker eten, want Evi heeft pasta gekookt! Mmmm!

Tot de volgende keer.

Veel liefs,

Sita

PS: de foto's staan allemaal op facebook, omdat het laden op deze site erg sloom gaat en veel data kost.
www.facebook.nl/sitaterhorst